اون کامنت برای نظر دادن!!

دیگه اینترنت نقش پرنگ تری رو تو زندگیمون برای بیان عقایدمون گرفته بدونه این که کسی بخواد بهمون خط بده یا مطالبمون رو سانسور کنه چون ما تو کشورمون که تریبون آزاد نداریم تا نظرمون رو بیان کنیم و آزادانه در مقابل چیزی که باهامون سازگار نیست اعتراض کنیم و همیشه یکی بالای سرمونه که یک وقت آبرویی از کسی نره و یا مشکل سیاسی یا اجتماعی برای کسی پیش نیاد.  اما تو اینتر نت فرهنگ دیگه ای حکمفرماست،تو این فرهنگ جدید ما هم مثل همه کشورهای متمدن جهان اجازه داریم حرف بزنیم و به خواننده هامون اجازه می دیم که پای همه مطالبمون نظرشون رو بدند.

شاید پیدا بشن تک و توک افرادی که حرف های خارج از عرف می زنند و یا بد و بیراه نثار همدیگر می کنند ولی یواش یواش موج کاربران سالم اینترنت ، به دیگران آموخت که احترام گذاشتن به کسی که اونقدر برات ارزش قائل بوده که خواسته نظرت رو پای مطلبش بخونهیه امر لازمه.

اینا که نظراشون رو مینویسن همون افرادی هستند که هر روز می بینیم. همونهایی که باهاشون سر کلاس می ریم، با هم کار میکنیم  و بحث می کنیم. این افراد در نظراتشون گاهی حرفهای بسیار زیبایی می زنند. حتی اگه گاهی کسی چیزی می گه که خیلی صلاح نیست بقیه یا اون فرد رو ترد می کنند و یا نادیده می گیرندش یا نظری مخالف نظرش بیان میکنن .

چرا در دنیای بیرون یه جور دیگست. اونقدر تو دنیای خارج از اینترنت نگذاشتند نظر بدیم که گاهی وقتها این یه عادت شده و اغلب کاربران فقط مطالب رو می خونند و نظری نمی دند. اصلا دلیلی برای نظر دادن نمی بینند با اینکه در مورد اون موضوع حرف دارند ولی سعی می کنند از کنار قضیه بگذرند و چیزی نگند.

وبلاگ ها تونستند این فرهنگ رو در اینترنت عوض کنند. تونستند به بازدیدکنندگان این موضوع رو ثابت کنند که نظرات شما برای ما که نویسنده هستیم مهمه. به همین دلیل است که می بینیم اغلب کسانی که در سایتها هم نظر می دهند افرادی هستند که وبلاگ زیاد می خوانند و به این موضوع عادت کردندیکبار دیگه حس می کنم وبلاگ داره باعث یک تحول می شه. این دفعه تحول اینترنتی. تحولی که کاربر رو عادت می ده به نظر دادن و نویسنده رو عادت می ده به نظر شنیدن و دفاع کردنمنتها خیلی مسالمت آمیز و با احترام.
یاد می گیریم نظر بدیم ، نظر بشنویم ولی هنوز با هم دوست باشیم.

حالا از همه این مطالب گذشته شما هم نظر بدین تا من بدونم باید چیکار کنم !!!