عشق

سلام
پیشنوشت :هر چند وقت یه بار بعضی از دوستای عزیرم  زحمت می کشن برام میل می زنن و  نوشته هاشون روبرام می فرستن ، امروز برای اولین بار نوشته های آزی رو اینجا می زارم شما هم اگه خواستید نوشته هاتون رو بفرستید ، قول میدم که ازشون استفاده کنم.

ما انسانها زمانی می رسه که متوجه می شیم تمام چیزایی که براشون تلاش و مجاهدت کردیم و اهداف مقدسمون رو تشکیل می دادن سرابی بیش نیستند ، و اجتماع ناهمگن آفریننده این نا بسامانی هاست . آنروز من و تو به عنوان اعضایی از همین اجتماع به سراب تبدیل خواهیم شد . پس چه خوب است آنزمان که همه چیز خود را فنا شده می یابیم عاشق باشیم که " عشق سپر بلاست " و این عشق را هر جا که بود جستجو کنیم آن هم نه عشقی کاذب ، عشقی که سپهسالارش در دل خیمه می زند وکوه در برابر عظمتش سر تعظیم فرود می آورد

: جواب من به آزی جون

« هرزمان عشق اشارتی به شما کرد در پی او بشتابید هرچند راه او سخت و ناهموار باشد...و هر زمان بالهای عشق شما را دربرگرفت خود را به او سپارید هر چند که تیغ های پنهان در بال و پرش ممکن است شما را مجروح کند...زیرا عشق همچنانکه شمارا می رویاند شاخ و برگ شما را هم هرس می کند......
              جبران خلیل جبران